\q1
\c#=81
\v=1
\v~=Psalmus Asaph. [Deus stetit in synagoga deorum; in medio autem deos dijudicat.\f + \fr 81.1  \fk Psalmus Asaph. \ft  CASS. Psalmus de duabus naturis in Christo, quo Christus, vel Propheta loquens, exprobrat ipsi Asaph, id est, Synagogæ, quæ Dominum corporaliter vidit, et tamen eum non cognovit. Primo nuntiat Deum stetisse, et arguit contrarios, stat homo, discernit Deus. \fk Deus stetit. \ft  Cujus non est stare, qui cœlum et terram complet, qui est intra omnia non inclusus, extra omnia non exclusus, sed breviter Deum hominem indicat. \fk Stetit. \ft  AUG. Filius, qui missus ad oves domus Isræl, spiritualis autem præsentia Deitatis, quæ ubique non proprie ad Synagogam pertinet, nec tempore variatur. Cur ibi stetit: \fk Ecce deos dijudicat, \ft  id est, secundum quod Deus, id est, non meritis, sed gratia discernit vasa, alia in honorem, alia in contumeliam. Hoc autem facit stans in medio, unde: \fk Medius vestrum stetit, quem vos nescitis, \ft  unde et hic: \fk Nescierunt neque intellexerunt, \ft  sed \fk amicus sponsi stat et audit, et gaudio gaudet. Deorum. \ft  Quos post \fk filios Excelsi\ft  dicit, ibi: \fk Ego dixi: dii estis, et filiis Excelsi omnes. \ft  Unde etiam, \fk filios enutrivi et exaltavi, ipsi autem spreverunt me. \ft  Filii dicuntur non solum gratia novi testamenti, sed gratia veteris, quæ eos de Ægypto liberavit.\f* 
\¬v
\¬q1