Parallel PSA 145:2

145.2 Lauda, anima mea, Dominum. Sed quæritur, a quo, cui hoc consulitur? Si dicitur caro consulere animæ, non videtur hoc esse verum, cum a meliori et a digniori soleat inferiori dari consilium: caro autem inferior est anima. Anima enim, licet vituperata quia peccatrix, tamen melior dicitur per naturam corpore laudato in suo genere, quia spiritualis natura præstat corpore, quam movet, regit, sensificat, capit: et ipsa infinita, vicina est substantiæ Dei. Sic aurum, vituperatum quia sordidum, præest plumbo in puritate laudato: sic et malus homo optimo equo. Non datur ergo consilium animæ a carne, quamvis domita valde et pacata: quæ tamen mortua est propter peccatum. Nec etiam caro mortalis immortali consulit animæ, quia semper infra animam est; sed superior pars animæ, scilicet mens, quæ cogitat sapientiam divinam, illi inhærens et in illam suspirans, videt quasdam sui partes perturbari motibus sæculi, cupiditate terrenorum ad exteriora rapi: unde ad interiora et superiora revocat eam. Se ergo secundum sensualitatem exhortans dicit: Lauda, anima mea, Dominum. Quid enim tibi placet in hoc sæculo? Divisa per tot sæcularium rerum amores, collige te ad auctorem: hic tibi pax et securitas. Deinde respondet anima menti, quasi hic prægravata non valens desistere, ut dignum est. Laudabo in vita. Hic in morte laudabo tenuiter, quia corpus aggravat animam, et terrena inhabitatio sensum deprimit multa cogitantem Sap. 9.; hic spes pascit, vita in futuro. In vita mea. CAS. Cum ei perfecte inhæsero, a quo separari, ut modo fit, mors est: sed spes consolatur, in qua quodammodo vivens laudat. Quandiu. Non quod aliquando non sit, quia in æternum erit, et ideo vere diu.

145.2 Lauda, anima mea, Dominum. But quæritur, from quo, cui this consulitur? When/But_if it_is_said caro consulere animæ, not/no videtur this esse verum, when/with from meliori and from digniori soleat inferiori dari consilium: caro however inferior it_is anima. Anima because, licet vituperata because peccatrix, tamen melior it_is_said through naturam corpore laudato in his_own genere, because spiritualis natura præstat corpore, how movet, regit, sensificat, capit: and herself infinita, vicina it_is substantiæ of_God. So aurum, vituperatum because sordidum, præest plumbo in puritate laudato: so and malus human optimo equo. Non datur therefore consilium animæ from carne, quamvis domita valde and pacata: which tamen mortua it_is propter peccatum. Nec also caro mortalis immortali consulit animæ, because always infra animam est; but superior pars animæ, scilicet mens, which cogitat wisdom divinam, illi inhærens and in illam suspirans, videt quasdam sui partes perturbari motibus sæculi, cupiditate terrenorum to exteriora rapi: whence to interiora and superiora revocat eam. Se therefore after/second sensualitatem exhortans he_says: Lauda, anima mea, Dominum. What because to_you placet in this sæculo? Divisa through tot sæcularium rerum amores, collige you(sg) to auctorem: this to_you pax and securitas. of_Godnde respondet anima menti, as_if this prægravata not/no valens desistere, as dignum it_is. Laudabo in vita. Hic in morte laudabo tenuiter, because body aggravat animam, and terrena inhabitatio sensum deprimit multa cogitantem Sap. 9.; this spes pascit, vita in futuro. In vita my. CAS. Since to_him perfecte inhæsero, from quo separari, as modo fit, mors it_is: but spes consolatur, in which quodammodo vivens laudat. Quandiu. Non that aliquando not/no let_it_be, because in eternal erit, and ideo vere diu.